W 2023 roku Bieszczadzki Park Narodowy obchodzi swoje 50 lecie istnienia. To jeden z najbardziej popularnych turystycznie parków a także jeden z najcenniejszych obszarów pod względem przyrodniczym, który chroni unikalne fragmenty Puszczy Karpackiej.
W 2021 roku kilka najcenniejszych fragmentów z polskiej strony trafiło na listę światowego dziedzictwa UNESCO i dołączyło do wcześniej wyróżnionych terenów w słowackiej i ukraińskiej części.
Wielką niesprawiedliwością jest jednak fakt, ze tereny o wielkim potencjale przyrodniczym znajdujące się tuż obok parku lub wręcz wrzynające się w jego obszar, miejsca przez które wiodą popularne szlaki cały czas są eksploatowane gospodarczo – wycinane są kilkusetletnie drzewa oraz odbywają się tam „rekreacyjne” polowania.
Gdy słyszę, że wycięto wszystkie stare drzewa na granicy parku narodowego w momencie gdy była prowadzona inwentaryzacji pod kątem wpisania na listę UNESCO to ogrania mnie ogromne obrzydzenie…
W jubileuszowym roku wydana została publikacja – „Bieszczadzki Park Narodowy (1973-2023) Osobliwości przyrodnicze i kulturowe” a w niej znalazło się jedno moje zdjęcie ilustracyjne pralasu ze słowackiego Parku Narodowego Połoniny, rezerwatu Havešová.
Album oprócz zdjęć zawiera szczegółowe opisy przyrodnicze oraz przedstawia ciekawe wzmianki historyczne.